O OUTONO

                                                Fotografía de Juan Ángel.



Caen as follas das árbores,

no meu prado sen parar,

porque xa chegou o outono,

que nos volve visitar.

No outono xa vai frío,

chove e chove sen cesar,

nós quentámonos no lume

do noso doce fogar.

As castañas do meu souto

polo chan hei de apañar,

pisando os seus ourizos,

que non me poidan picar.

As mazás doces e amargas,

tamén as hei de apañar,

para vendelas a Asturias

e facer sidra no lagar.

Noces moitas hei de coller,

mais pouco me van pagar

porque por pouco diñeiro

todas as hei de deixar.

O mellor é a matanza

dos porquiños do lugar,

sácanse todos da corte

e empézanse a sangrar.

O meu tío é matador,

ponos todos a lavar

e despois cólgaos na aira,

para ós pobres desfrebar.

Despois veñen os roxóns,

que moito hai que quentar,

as frebiñas, os botelos, os chourizos,

para todo o ano disfrutar.

A matanciña do porco,

na miña terra ten lugar

pola estación do outono,

que eu sempre estou a esperar.

                                 Pablo López Lolo